حس ِ يه پارچه چلونده شده اي رو دارم كه آخراي آبيه كه ازش مياد هر بار بايد فشار بيشتري بدي تا قطره بعدي رو ببيني ولي اين قطره ها تموم نميشه . فقط بايد فشارو زياد كني . تا جايي كه استخونها خورد بشه . . ولي اينكه اين قطره ها تموم نمي شن اميدوارم مي كنه .
Labels: روز نوشت