قدرت مندي در اين است كه بتواني شخصيت مستقل خودت را خودت بسازي ، شخصيتي با تعريفات خودت ،اينكه چقدر مورد قبول باشد يا نباشد مورد نظرم نيست فقط مقصودم متفاوت با تعاريفي است كه از قبل تعريف شده است .
مصلحت انديشي دراين است كه در آن چارچوب تعريفاتي كه محيطت برايت ساخته بماني ، و سعي كني در همان محيط و با همان ضابطه ها و فرهنگها زندگي كني.
بعضي وقتها فكر مي كنيم آن قدر قدرتمنديم كه مي توانيم مستقلا شخصيتي را با واژه هاي خودمان تعريف كنيم ، اين يك موقعيت خوب است اگر در تعريفاتمان دچار شكست نشويم و تعريفات قبلي را نيز از دست ندهيم ،وقتي هنوز چيزي به دست نياورده ايم . اين طوري مي شويم مثل يك دانه ي معلق كه نمي داند كجا بيافتد.
Labels: فكر نوشت
