نقطه الف مي گويد :
بر نوک پیکان "کیوپید" ،این "اروس" است که در نمایش رزم با "آگاپه"، قدرتمند میدان است.(
+)
اروس : يا همان عشق زميني ميان دو نفر ، روح ناگزير عشق با چهره هايي متفاوت كه توان گريز را از هر بشري مي گيرد و آدمي ناگزير است آن را در درونش به موجب نياز براي تنها نبودن بارور كند.اروس روح پيوند دهنده چه در نوع مثبت چه در نوع منفي انسان را مي انگارد بيانديشد كه از دنيا جداست و تنها به سر مي برد و
فيلوس : عشقيست با تلفيق دوستي ، آرام شدن اروس آن جاييست كه با فيلوس پيوند مي خورد و زوجي را كنار يكديگر نگاه مي دارد
و اما
آگاپه : عشق افلاطوني .بشر در نوع وجودي و هسته دروني خويش به دنبال اروس است و آنگاه كه اروس در سير تحول به فيلوس مي رسد آن شعله ي فروزان را بي ارزش پندار مي كنيم حال اينكه تنها فيلوس است كه به اروس اجازه مي دهد تا حد آگاپه رشد كند.آگاپه عشق مطلق است .
اروس شعله مي افكند و قدرتش در شروع انسان را هم چون نوك پيكان كيوپيد مي سوزاند ، شعله ور مي كند و بي تاب مي سازد . حال اين كه اين سوزش جايي آرام مي شود و اگر در ملازمت فيلوس به آگاپه نرسد و بزرگي آن را با نشانه هاي پيكان اروسي كيوپيد در درونش احساس نكند دلمه اي در روح آغاز به زاييدن مي كند كه او را نه رفاقت با اروس شايسته مي بايد نه رفتن به دنبال آگاپه .
Labels: فكر نوشت
