سلام آقاي رئيس جمهور

پيرو فرمايشاتتان و امور در دست اقدامتان كه به واقع براي ما «ملت ايران» شادي و نشاط را به ارمغان آورد و اين اصل را براي همه ي ما مسلم كرد كه دولتتان شعار اين دوره ي طلائي را كه همانا مهرورزي و عدالت است براي تمام ما به ارمغان آورده است .چند نكته ي زير را بر خود لازم مي دانم خدمتتان عرض كنم .
آقاي رئيس جمهور عدالتي كه در اين گيتي پهن كرده ايد از نوع ديگريست . چه كسي فكر مي كرد شما به اين امر اذعان داشته باشيد و تفاوت بين زنان و مردان جامعه ي اسلامي را حتي در پوشش آن ها در نظر بگيريد . و به هر دوي اين اجناس (جنس ها - جنوس) به يك چشم نگاه كنيد .
اين نهايت ذكاوت شما را مي رساند كه ازين طريق مي توانيد آقاياني را كه به سربازي نرفته اند فالفور دستگير كرده و سر تراشانشان كنيد و به خدمت نظام كه بر همه واجب و مسلم است و كوتاهي در آن به مثابه كفر است ارسال بنماييد .
آقاي رييس جمهور چه كسي فكر مي كرد شما با آن جثه ي كوچك ونحيف و [...] تان اين همه بتوانيد رعب ايجاد كنيد و ته دل ملت را خالي كنيد . آزادي هاي محدودمان را بگيريد و مدام اين دغدغه را در ذهنمان بياندازيد كه آي يك خال مويمان بيرون نيايد و اي واي كه پاچه مان را باد نبرد بالا ، يك وقتي باد از اين ور و آن ور نيايد تا برجستگي هاي بدن زن مسلمان نمايان شود كه حيثيت جامعه ي اسلامي همانا بر باد مي رود .
شما چه خوب فهميده ايد كه ما هيچ مشكلي جز لنگ و پاچه ي ملت نداريم . هر چه مشكل اين بين پيش مي آيد همانا ازين معضل آب مي خورد .آن زنان را هم اگر از اول با باتوم به خاطر حجابشان لت و پار مي كرديد هيچ وقت هشت مارسي به وجود نمي آمد يا آن معلمهايي كه حالا رويشان باز شده اعتصاب مي كنند يا همان دانشجويان هجده تير (كه آدم دلش خون مي شود !‌خب بشود ، نظام به خطر نيافتد . دل چه اهميتي دارد) .
آقاي رئيس جمهور به آن خدايي كه زير چادرهايشان مخفي مي كنند و دل ندارند نشانش دهند قسم ، به آن بوي تعفني كه از آن قيافه ها بالا مي آيد و به آن نكبت و كثافت خوديت كه مذمتش در همه ي داستانها و مثلها آمده ؛ كار شما كم از كار رضاخان نيست كه هر سال روزش به حساب كشف حجاب فرياد مي زنيد . و ديكتاتوريش را نهي مي كنيد . كه رضاخان هرچه بود ديكتاتور بود و نام جمهوري را به يدك نمي كشيد كه حالا بيايد تمام افكارمان را جايگزين ترس كند كه نكند كسي با باتوم بكوبد بر بدنت كه ...
آقاي رييس جمهور شما بد به روز ملت آورده ايد ، به كجا مي خواهيد برسيد ؟ . دل يكسري جوان را مدام مدام مي شكنيد كه نظام درست شود . تخم نفرت مي كاريد در دل نسلي كه قرار است براي شما مملكت بسازد . به چه دل خوشي اي دختران و پسران ما بايد در اين مملكت بمانند و ايرانشان را بسازند جوري كه ايرانتان دست نخورده بماند .
آقاي رييس جمهور واي بر شما و واي بر خدايي كه شما بندگانش باشيد شمائي كه به حكم شرع اصل را ول كرده ايد چسبيده ايد به فرع . به قول خودتان جلوي فاحشه گريها را مي گيريد غافل ازينكه فاحشه ها را خود نظام چنان ساخته كه از زير اين تيغ آرام سر را مي كشند بيرون و كسي كه كنار لباسش به پره ي شما گير مي كند آدم هاي معموليند كه عرفشان ايجاب مي كند اين طور بگردد و اين نه حرام است نه مستلزم هم چين عقابي .
آقاي رئيس جمهور نمي دانم چه بر سر ملت آمده اين بار كه همه سكوت كرده اند و همه لب به دندان گزيده اند كه اگر بلائيست بگذرد .چه بر سر ملت آورده ايد كه كسي مقابله نمي كند . چه دلم مي سوزد كه صداي بعضي ها بالا گرفته اين بار كه آي ديديد و حقشان بود و حقتان است . چه زجري دارد ديدن اين مملكت ويران كه آدمهايش زودتر از در و پيكرش دارند ويران مي شوند .آقاي رئيس جمهور شما كجاي كاريد ؟

يك ويران شده

Labels: فكر نوشت