يكي از جالب‌ترين لحظه هاي زندگيمو تو اين چند لحظه ديدم ! ما كه انقدر منتظر بوديم كه اين خانوم كه همش
با خودش حرف مي زنه با ما هم حرف بزنه بالاخره به مراد دلمون رسيده بوديم . هم خودمون هم به قول خودش خودشم قر و قنبيل ميومد !هنوز تو حالت كيف و كوكمون بوديم كه ييهويي يه چيزي حالا پيانويي يا شايدم عظيم ترمثلن تريلي چچند چرخي چيزي كي مي دونه ! يا شايد يه عمليات انتحاري اي به هر حال يكي ازين اتفاقات افتاد و كلن هالواسكن تركيد !
ما تازه داشتيم حال و حول مي كرديما ! كلي مي خواستيم بريم تشك لاحافمونو جمع كنيم امشب اونجا بخوابيم ! !اصلن به ما نيومده ! همش تقصيره دختر ژاپنيست با اون پيانوش يا شايدم تقصير اتوبوساي استواست كه به موقع نميان شايدم تقصير حيووناشه كه تنها چيز قشنگشن شايدم .... انقدر دليل زياده كه ترجيح مي‌دم نگردم دليلشو پيدا كنم تو اين انبار كاه ! با اين گلاي پيچكيش كه از توي اين سبز كثيف مياد بالا و حالا انگار ميگه با من حرف نزنين !
Labels: روز نوشت
