انقدر خوبين همه‌تون از سنجاقكمون گرفته كه كلي اشك ما رو از احساس بي نهايت خوشبختي براي داشتن همچين دوستي در آورد تا سان و امير كه جمله هاش كلي كيفورمون كرد (و بعله آقا صدراسلام دل به دل راه داشت !) و آنيتا كه دلش انقدر كوچيكه وشمعدانيهاش رو به رخمون كشيده و مهربانو كه نهايت مهره با نيوشاي نازنينش و اون گلاره ي خوبمون كه حتمن با خودمون مي بريمش و آزموسيس كه يكي از همون سيتي آو انجلزاست و حامد كه هميشه براي كمك كردن حاضره ، كه دهنمون بسته شد و فقط با خودمون گفتيم اگر داشتن دوستايي مثه شما خوشبختي نيست پس چيه !
بعضي وقتاست كه با خودم فكر مي كنم چي بهتر از دوست ميتونه باشه . امروز كه كلي هيجانزده شدم وقتي يه دخمل ناز كلي برام شعر خوند و بالا پايين پريد و اين ور و اون ور رفت و پيشنهاداي باحال باحال داد تا خوشحال شم . خب اينا چيه ؟ خوشبختي نيست واقعن ؟ كي گفته بود ارتباطاي مجازي فلان و بهمانه ! من به اين دنياي مجازي مي گم اتوپيا ! فكرشم مهيجه كه دلشون بخواد خوشحالت كنن . و اين تلاش نازنين و جيگرشونو ببيني . از همين جا كلي ماچ مي كنمت سنجاقكم و كلي مي گم كه تو يه دوست محشري و همتونم كلي حرف ندارين . دلم مي خواد بشينيم دور آتيش و سيب زميني بپزيم و پتو بپيچيم دور خودمون هي حرف بزنيم بعد برقصيم بعد سوت بزنيم و بستني و هات چاكلت واملت و چيپس و پفك و پشمك پشت بندش ازون سوپاي ليمبويي بخوريم. چقدر الان حالم خوب تر تره كه همتون انقدر خوبين .
وقتي يه اتفاق خوبي ميفته وقتي يه آدم خوبي توي اين دنيا پيدا ميشه انگار يهويي همه چي خوب ميشه . انگار دنيا به خاطر وجود يه آدم تمام گندياشو ميذاره كنار و يهويي رنگين كموني ميشه . هرچقدرم كه حالت گرفته باشه و زندگي گندي داشته باشي . اين دنيا به خاطر آدماي خوبش و به خاطر دوستاي محشرش حرف نداره . بعضيا تو اين زمين هستن كه حاضرم قسم بخورم خدا هم دلش به همينا خوشه كه ادامه ميده به آدم ساختتن و هي مليون مليون آدم مي سازه تا يكيشون مثلن بشه سنجاقك يا هر كدوم ديگتون كه كلي خوبين و اصلنم حرف ندارين . كم پيش مياد خب نه ؟


پ.ن : چقدر الان دلم راه رفتن خواسته تو وليعصر كلي پياده بريم رو جدولا بعدشم آب انار بخوريم و ازون بستنيا و هممونم باشيم .
پ.ن ويژه : اصولن چيزي كه هست اينه كه براي تشكر كردن از يه چيزي مهم نيست عامل اون كار به نظرش اون كار بزرگ يا كوچيك بياد ، مهم اينه كه كسي كه اون محبتو دريافت مي كنه چقدر براش اون عمل ارزش داشته باشه . خيلي وقتا خيلي چيزا برا ماها چيز خاصي نيست ولي براي كسي كه مخاطب اون عمل قرار مي گيره خيلي چيز بزرگيه . و من در همين راستا دوباره از همتون و ايضا از استاد گرانقدرمون پورج خان تشكرات دارم .

Labels: روز نوشت