بعضی لطفها انقدر ناگهانیند، برخی انسانها انقدر بزرگند، هستند لحظه‌هایی که انقدر باشکوهند که انگار خداست که در آن سیاهی ِ مطلق ِ نبودن، در آن سکوت ِ ممتد ِ بی‌چیزی، از هیچ بپرسد طالب ِ هست شدن هستی؟
... و شما لابد می‌دانید چه غوغایی می‌شود در دل ِ ذره. مثال ِ ذوق ِ بوم ِ سفیدی برای طرحدارشدن، برگه‌ای برای سیاه‌شدن، کتابی برای ِ نوشته‌شدن. آدمی برای هست‌شدن.
Labels: کوتاه نوشت
