... و چه اندوه‌بارتر از این‌ست که جاهل‌مردم را ببینی در کوچه و بازار که بر جهالت خود فاخرند؟ چه اندوه‌بارتر؟ چه اندوه‌بارتر است ازین که حق مردم را ازشان دریغ کنی؟ که امیری داشته‌باشند که امیرشان نباشد، امیر خودشان، امیر برحق‌شان. چه غم‌انگیزتر از دیدن سکوت مردی‌ست که دریغ می‌شود از آن‌هایی که باید. چه اندوه‌بارتر از گذشت زمان است به جهالت؟ به دریغ؟ به سکوت، وقتی چاره‌ای نیست؟ ....
