متاسفانه این یکی از واضحات است که بدون تابوشکنی نمی شود این همه بارز و عریض و گیرا و گوش شنوا و دل بینا شد. و لابد همین هم یکی از واجبات است که معاشرین حرف دل شنوی ات را بایستی از بین تابوشکن های قرن انتخاب کنی تا مگر به مدد مرزهایی که شکسته اند مرزهای قلیل تو را به هیچ چماقی نه که نتوانند نخواهند نگاشت کردن. بس که برا شما جکه واس ما خاطره ست.
Labels: فكر نوشت
