مردان خدا عالم علوم خفیه نیستند؛ حکمایی هستند که حکمت می‌دانند. کاشفان لسان اشیاء هستند. مرد خدا ترجمان زبان اشیاء است. و به جغرافیای ازمنه اشراف دارد و با اشیاء به مناظره می‌پردازد. حکیم صدای سوگواری اشیاء را می‌شنود که مصایب خود را باز می‌گویند که شرح رنج خود می‌گویند و مویه می‌کنند یا که به نشانه‌ی شادی آواز می‌خوانند، گاهی هم که شییء از سکوت خود ناشاد است، قصد هجرت از حدود ازمنه می‌کند. همچنان که در حافظه‌ی خاکی ما مانده که روزی این جسم توده‌ای خاک بود و از پس قرن‌ها سکوت بی‌آن‌که چشمی و زبانی داشته‌باشد، ندبه می‌کرد و به رب اعلی شکوه که از غبار بودن خسته‌است و قادر اعلی فرمان گفت: شوید. و ما بی آن‌که بدانیم چه صورتی خواهیم یافت، شدیم و در مکاشفه‌ای کاشف صورت خود گردیدیم، چنان‌که به هر دور حامل صفتی بودیم.
اسفار کاتبان - ابوتراب خسرویLabels: دیگر نوشت
